Zjawisko kawitacji i wysokość ssania pompy odśrodkowej

1) Ponieważ pompa ssąca opiera się na ciśnieniu atmosferycznym, aby wprowadzić ciśnienie wody do pompy, ciśnienie na wlocie pompy jest niższe niż ciśnienie atmosferyczne. Jednak ciśnienie wlotowe pompy nie może być niższe niż ciśnienie pary nasyconej w momencie temperatury wody, w przeciwnym razie woda wytworzy parowanie, a gaz rozpuszczony w wodzie również ucieknie, tworząc małe pęcherzyki pary zmieszane z ulatniającym się gazem. Po wejściu tych pęcherzyków do wirnika pompy odśrodkowej, wraz ze wzrostem ciśnienia, odparowana para wodna skrapla się w wodę, objętość gwałtownie się kurczy, tworząc lokalną próżnię, otaczająca woda ma duży wpływ na próżnię i stale działa na wirnik, powodując zmęczenie wirnika pompy odśrodkowej, a metal powierzchniowy odpada; Jednocześnie aktywny gaz uciekający z wody wraz z ciepłem uwalnianym przez kondensację wody powoduje korozję chemiczną metalu, tak że wirnik pompy wkrótce pojawia się wżery w kształcie plastra miodu i stopniowo tworzy pustkę, co nazywa się zjawiskiem kawitacji.

2) Gdy kawitacja pompy powoduje wibracje i hałas, przepływ, wysokość podnoszenia, moc i wydajność zostaną znacznie zmniejszone, pojawią się poważne odcięcia. Dlatego pompa odśrodkowa nie może pracować w przypadku kawitacji. Jeśli wysokość podnoszenia pompy spadnie o 1%, uważa się, że wystąpiła kawitacja.

3) Głównymi czynnikami wpływającymi na kawitację pompy odśrodkowej są wysokość ssania pompy, opór rury ssącej, prędkość przepływu oraz ciśnienie atmosferyczne i temperatura wody roboczej w miejscu instalacji pompy. Ciśnienie atmosferyczne w miejscu instalacji pompy odśrodkowej jest zasadniczo niezmienne, a zmiana oporu, natężenia przepływu i temperatury nie jest duża, więc głównym czynnikiem wpływającym na to, że pompa wodna nie powoduje kawitacji, jest wysokość ssania. Prawidłowe określenie maksymalnej wysokości ssania pompy ma ogromne znaczenie dla instalacji i normalnej bezpiecznej eksploatacji pompy odśrodkowej.

4) Gdy pompa pracuje, gdy napięcie sieciowe jest zmniejszone, prędkość pompy spada, a charakterystyka wysokości podnoszenia pompy odpowiednio maleje. Gdy zerowe podnoszenie (początkowe podnoszenie) pompy jest niższe niż rzeczywiste podnoszenie, woda nie może być odprowadzana, a natężenie przepływu wynosi zero. W tym momencie energia przekazywana przez silnik do pompy odśrodkowej zostanie zamieniona na energię cieplną, tak że temperatura wody w pompie i rurociągu gwałtownie wzrośnie, a korpus pompy zostanie mocno nagrzany i wkrótce uszkodzony. Dlatego pompa nie może pracować przy zerowym przepływie przez długi czas.